viernes, julio 30, 2010

Vacacionando



¿Y qué les voy a contar que ya no sepan? Poca cosa, mis queridos niños y niñas. Termino hoy mi asunto laboral y comienzo a vacacionar, d.m., mañana sábado. Saldré muy temprano hacia Fisterra o Finisterre, donde daré con mis huesos tres semanas.

La última vez (y única) que he estado en Galicia fue con mis 18 años y de aquello lo que recuerdo es la compra de un maxi-single (jejeje, qué cosas) de los Smiths en El Corte Inglés de La Coruña y los relatos completos de Cortázar (cuatro volúmenes) en un puesto callejero. En aquellos tiempos uno andaba más pendiente de lo interior que de lo exterior y así le ha ido.

Así que salgo al encuentro con el final de la tierra, con la Costa da Morte, alguna ración de pulpo a feira, unas navajas y unos mejillones, y un albariño fresquito o una estrella galicia.

Así que ya saben: si pasan por allí, nos vemos en la playa de Ortigueira o en la Do rostro. Nos daremos un paseo, tomaremos unos vinos después y hablaremos de todo esto, extrañísimos abordajes. Feliz verano, mis queridos niños y niñas.

(Les dejo a Siniestro y un tema, Marcha procesional, de Milladoiro, que me gustaba hace ya mucho, tal vez demasiado)





Hará mañana un año: Casi vacacionando

11 comentarios:

Mentha Spicata dijo...

Os Pinos (Himno Gallego)

¿Qué din os rumorosos
na costa verdecente
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Qué din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?

Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.

Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
mais sóo os iñorantes
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.

Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.


Los Pinos

¿Qué dicen los rumorosos
en la costa verdescente
al rayo transparente
de la plácida luz de la luna?
¿Qué dicen las altas copas
de la oscura pinocha arpada
con su bien compasado
y monótono cimbrear?

De tu verdor ceñido
y de los benignos astros,
confin de los verdes castros
y tierra valerosa.
Nunca te olvides
de la injuria y el rudo encono;
despierta de tu sueño,
hogar de Breogán.

Los buenos y generosos
nuestra voz entienden,
y con arrobo atienden
nuestro ronco sonido,
pero sólo los ignorantes,
los fieros y duros,
imbéciles y oscuros
no nos entienden, no.

Ya ha llegado el momento
de aquellos antiguos bardos,
que a vuestras ilusiones
cumplido fin darán:
pues, donde quiere, gigante,
nuestra voz pregona
la redención de la buena
nación de Breogán.

(Eduardo Pondal, 1890)

Anónimo dijo...

¡Qué te lo pases muy bien!

Un beso,
Raquel

Anónimo dijo...

No sabes la alegría que me dá que empieces las vacaciones y que te haga un poquito de fresquito. El año ha sido largo y denso y os mereceis un descanso. Dios quiera que tengais un viaje bueno y que de vez en cuando también veais el sol, comais marisquito bueno y largas siestorras. Así podrás meterle mano al nuevo curso. Un beso. Mam.

Manuel Márquez dijo...

Que las pases como mereces, compa Enrique (o sea, fenomenal). Qué bonita tierra, la gallega. Y cuánto me gustaría conocer Finisterre. Estuve en Galicia hace tropecientos mil años (veintitrés, para ser exactos), y, como iba sin coche, no me acerqué hasta allí. Una de esas dos mil millones (una arriba, una abajo...) de asignaturas pendientes. Tú disfruta y ya nos cuentas.

Un fuerte avrazo y hasta la buelta.

Anónimo dijo...

Yo con 18 años te aseguro que ni viajaba a Galicia, ni compraba el libro de Cortázar, lo de los Smith quizá si que hubieran caído....descansad, os llamaré para ver como vais y dejad aun que otro mejillón para el resto. Un beso. Cuti

Viola Tricolor dijo...

Pasadlo muy bien!! Nunca he estado en galicia! pero me hago una idea...y cuidado con mus y el agua salada!
besos.

Marcos Callau dijo...

Felices vacaciones Enrique. ¡Cómo vas a disfrutar de Galicia!. Espero que nos cuentes tu viaje proximamente.

Anónimo dijo...

no dejes de visitar el restaurante Tira do Cordel en Fisterra, todo un santuario del buen papeo galaico...una amiga casi gallega

thirthe dijo...

como sabré que eres tu si me cruzo contigo??:-)))

besos y que disfrutes de mi tierra!!!

Ojosnegros dijo...

Una tierra mágica, te envidio. Disfrútalo. Saludos

Marcos Callau dijo...

El paisaje que se exhibe en las fotografías es maravilloso. La única vez que estuve en Galicia fue en Redondela. Viajé un poquito por las Rías Bajas y conocí Baiona y algún pueblecito de los alrededores. El norte es precioso.

Blogalaxia Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.